ရူေနတုိ႔၏အစကေတာ့ မေရရာ မေသခ်ာခဲ့ပါဘူး။Rune ကုိ ေရွးေဟာင္းေနာ့လူမ်ိဳးမ်ားကေတာ့ rún လုိ႔ ေခၚၿပီး ပရိုတုိေန႔ာေတြကေတာ့ Runo လုိ႔ ေခၚဆုိၾကသည္။ ေရွးေဟာင္းသုေတသနပညာရွင္မ်ား၏ေတြ႕ရွိခ်က္အရ ရူေနသေကၤတ ထြင္းထုမႈမ်ားကုိ ေအဒီ (၃)ရာစုေနာက္ပုိင္းတြင္ ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကသည္ဆုိၾကသည္။ ဥေရာပေျမာက္ပုိင္းရွိ ဂ်ာမန္လူမ်ိဳးႏြယ္မ်ား ၊ အထူးသျဖင့္ ၿဗိတိန္ ၊ စကင္ဒီေနးဗီးယား ႏွင့္ အိုက္စလန္မွ လူမ်ား၏အထြက္အျမတ္ စာေရးနည္းစနစ္သည္ ရူေနမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။ 
စကင္ဒီေနဗီးယားေတြကေတာ့ ဖုသရပ္ (fuþark -F, U, Þ, A, R, and K ဆုိတဲ့ ပထမဆုံးစာလုံး ေျခာက္လုံးမွဆင္းသက္လာ) လုိ႔ေခၚဆုိၾကပီး အဂၤလိုဆက္ဆြန္မ်ားကေတာ့ ဖုသိုရပ္ (fuþorc - ပထမဆုံး စာလုံးေျခာက္လုံးရဲ႕အဂၤလိပ္ေရွးေဟာင္းအသံထြက္မွဆင္းသက္လာ) လုိ႔ ေခၚဆုိၾကသည္။ ရူေနပညာရပ္ (Runology - ရူေနာ္ေလာ္ဂ်ီ) သည္ ရူေနစကားလုံးမ်ား
၊ ရူေနဖြဲ႕စည္းပုံမ်ား ၊ ရူေနေက်ာက္တုံးမ်ား ႏွင့္
ရူေနသမုိင္းေၾကာင္းမ်ားကုိ ေလ့လာေသာ ပညာရပ္တစ္ခုျဖစ္သည္။
ရူေနာ္ေလာ္ဂ်ီဟူေသာ စကားလုံးသည္ ဂ်ာမန္မွဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္ေပသည္။ 
အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ဒီစာေရးနည္းသည္ (၁၇) ရာစုႏွစ္အထိ သုံးၾကသည္ဟု ဆုိၾကသည္။ အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္စာမ်ား ၊ ဓားလွံလက္နက္မ်ား ၊ ကိရိယာတန္ဆာပလာမ်ား ၊ အေဆာက္အဦးမ်ားတြင္ လက္ေရးစာ သေကၤတမ်ားကုိ ေတြ႕ရတတ္သည္။ ဒီရူေနမ်ား၏ေထာင့္ခၽြန္းသဘာ၀သည္ ခရစ္ယာန္အႀကိဳဇစ္ျမစ္ကုိ ျပဆုိေနသည္။ ပညာရွင္မ်ား၏ကြဲျပားျခားနားေသာအျမင္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ ေထာင့္ခၽြန္းလုိ လက္ေရးသဘာ၀သည္ စာေရးသားဖုိ႔အတြက္ မဟုတ္ဘဲ ထြင္းထု၍ သေဘာရည္ရြယ္ခ်က္ရွိသည္။ ေက်ာက္စာမ်ားတြင္ ရူေနအကၡရာထြင္းထုထားပုံကုိ ေတြ႕ရသည္မွာ ထင္ရွားေသာသေကၤတျဖစ္သည္။ ရူေနဆုိေသာ စကားလုံးသည္ ရူနာ (Runaa) ဟူေသာ စကားလုံးရင္းျမစ္မွ လာျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ရူနာ ၏ အဓိပၸာယ္မွာ တီးတိုးစကား (သုိ႔) လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရူေနသည္ ဂမၻီရသေဘာမ်ား ပါ၀င္ပတ္သက္ေနေလသည္။ 
ရူေနရဲ႕အေစာဆုံးဖန္တီးမႈမ်ား သုံးစြဲမႈမ်ားသည္ AD 150 ပတ္၀န္းက်င္တြင္
ပုိမုိေပၚထြန္းလာခဲ့သည္။ ဒီသေကၤတစာလုံးမ်ားကုိ လက္တင္စကားလုံးေတြအစား
ဥေရာပအလယ္ပုိင္းတြင္ AD 700 ႏွင့္ ဥေရာပေတာင္ပုိင္းတြင္ AD 1100 အထိ
သုံးစြဲခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဥေရာပေျမာက္ပုိင္းတြင္ပဲ ရူေနအေၾကာင္း ႏွင့္
ရူေနကုိ အဓိကသုံးစြဲၾကသည္။ 20 ရာစုႏွစ္ရဲ႕အေစာပုိင္းကာလအထိတုိင္ေအာင္
ရူေနေတြကုိ ဒါလာမာၿမိဳ႕တြင္ အေဆာက္အဦးမ်ားအလွဆင္ရန္အတြက္ ဆြီဒင္
ရူေနစကားလုံးမ်ား လည္းေကာင္း ၊ ရူေနျပကၡဒိန္အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း
သုံးစြဲခဲ့ၾကသည္။
ရူေနသေကၤတသည္ ကြဲျပားျခားနားခ်က္မ်ားစြာရွိသည္။ ဂ်ာမန္ေရွးေဟာင္းစာလုံး (၂၄)လုံး ၊ အဂၤလိုဆက္ဆြန္စာလုံး (၂ဂ)လုံးမွ (၃၃)လုံးတုိ႔မွသည္ ေနာရွစ္,ဒိန္း ၊ ဆြီဒင္စာလုံး (၁၅)လုံး ၊ (၁၆)လုံးတုိ႔အထိ ေပါင္းစပ္ပါ၀င္ေနေပသည္။ ယခုထိ ရူေနစာလုံးသေကၤတမူကြဲေပါင္း (၄၀၀၀)ေက်ာ္အထိ ေတြ႕ျမင္ေနရေသးသည္ ထုိအထဲတြင္ (၂၅၀၀)ခန္႔က ဆြီဒင္ကုိ အေျခခံထားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ အျခားရူေနသေကၤတမ်ားကုိ ေနာ္ေ၀ ၊ ဒိန္းမတ္ ၊ ၿဗိတိန္ ႏွင့္ အိုက္စလန္တုိ႔တြင္ ေတြ႔ရသည္။ အခ်ိဳ႕ကုိ ၿဗိတိန္ကမ္းရုိးတန္း ႏွင့္ စကင္ဒီေနးဗီးယားတြင္ ေတြ႕ရသည္။ ျပင္သစ္ ၊ ဂ်ာမနီ ႏွင့္ ဆုိဗီယက္ယူနီယံတုိ႔တြင္လည္း ေတြ႕ႏုိင္သည္။
ယခုအခါ ဥေရာပေျမာက္ပုိင္းရွိ ဂမၻီရပညာရွင္အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးႀကီးအခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူတုိ႔ကုိယ္ပုိင္ အစိတ္အပုိင္းဟူ၍ မွတ္ယူတန္ဖုိးထားေနၾကသည္။ အထူးယုံၾကည္ကုိးစားမႈလည္း ရွိၾကသည္။ ရူေနမ်ားကုိ ေဗဒင္ေဟာဆရာမ်ားသာမက ေဆး၀ါးကုသရန္ ၊ အေဆာင္ပစၥည္း လက္ဖြဲ႕မႏၱရားလုပ္ရန္ ၊ ဘာသာေရးမ်ားတြင္ ရြတ္ဆုိရန္ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးသုံးစြဲၾကသည္။
Tag :
rune
0 Komentar untuk "ရူေနတုိ႔ရဲ႕သမုိင္းေၾကာင္း (History of Rune) - (၁)"